‘Al deze momenten zijn voor mij levensveranderend geweest en ik wil, met wat ik doe, levens van anderen veranderen’, zegt Bas van de Goor, Olympisch kampioen volleybal (1996). Daar tegenover staat een schaduwlijst van fysieke tegenslagen: hersentrombose, een Tia, Hepatitis A, Diabetes Type 1 en lymfeklierkanker. ‘Naast de kracht van samen voor hetzelfde gaan, heb ik dankzij mijn ervaringen handvatten om gezondheid in te bouwen in de vitaliteit van een bedrijf.’ Het charisma en de lach is gebleven, de ziel wat meer getekend en zijn verhaal heeft meerdere lagen gekregen.
4 augustus 1996: de Olympische volleybalfinale in Atlanta (VS) ontaardt in een heroïsch gevecht. Nederland tegen Italië, de angstgegner die de ‘Lange mannen’ van Oranje al meerdere keren dwarsboomde. Na ruim tweeënhalf uur is het 14-15 in de beslissende vijfde set. Matchpoint tegen. Wereldwijd tientallen miljoenen tv-kijkers zien Bas van de Goor – dan 25 jaar – de lucht in gaan voor een smash en houden de adem in… Het Italiaanse blok is kansloos. Twee opslagen van Van de Goor later is historie geschreven: Nederland wint Olympisch goud. Het wordt verkozen tot Sportmoment van de Eeuw. De Brabander wordt uitgeroepen tot beste aanvaller van het toernooi.
11 november 2003: Bas van de Goor, na acht jaar als prof in Italië neergestreken bij het Nederlandse Dynamo, krijgt de diagnose van diabetes type 1. Matchpoint tegen. Maar hij speelt nog twee seizoenen door op het hoogste niveau. Ruim een jaar na zijn afscheid richt hij in 2006 de Bas van de Goor Foundation op, waarmee hij evenementen organiseert voor mensen met diabetes, want sporten of bewegen kan helpen om diabetes beter te reguleren. Samen met mensen met diabetes loopt vervolgens marathons en in 2008 beklimt hij vanuit zijn Foundation met een groep diabetici de Kilimanjaro.
11 november 2016: Er wordt bij Bas lymfeklierkanker geconstateerd. Wéér matchpoint tegen. Na een zware behandeling wordt hij genezen verklaard.
Over die opslag richting goud: ‘Teamgenoten dolden me naderhand dat ik ‘m niet goed raakte, maar ik raakte de bal zo goed, dat de beste passer van Italië aan de overkant in de problemen kwam. Het was de basis van het beslissende punt. We werden naderhand gezien als een voorbeeldproject voor teamsporten. Daarnaast was er die persoonlijke voldoening dat je op het hoogste podium van het hoogste podium hebt gestaan. Je hebt het plafond aangetikt. Ik ben op dat moment een wezenlijk onderdeel geweest van het beste volleybalteam op aarde.’
Bij Bas gaat het niet alleen over commitment, het bewaken van de norm, de boodschap dat er zonder wrijving geen topprestatie kan worden geleverd, maar ook om de interactie. Want: ‘Wat is jullie gouden medaille?’
Hij was eerder toernooidirecteur van het WK Beachvolleybal (2015), EK Volleybal voor mannen (2019) en in het najaar van 2022 bekleedt hij samen met Manon Flier die functie bij het WK Volleybal in Nederland en Polen.
Bas van de Goor kan u alles kan vertellen over teambuilding, het omgaan met tegenslagen en het bereiken van doelen. Daarnaast verzorgt hij ook op enthousiaste wijze clinics.
